Türkiye tarihinin belki de en önemli seçimlerinden birine gidiyoruz. İttifaklar kendini aşmaya başladı. Hiç yapmayacakları şeyleri yapaya, hiç tutamayacakları vaatleri vermeye ve aynı çatı altında nefes almayacakları partilerle bir araya gelmeye başladılar.

Vatandaş gerçekten neye uğradığını şaşırmış durumda. Senelerdir güvendiği ilkesel olarak gönülden bağlandığı partiler ilke falan koymadan sağdan soldan medet ummaya başladılar. Kimi Türk kelimesinden rahatsız olduğunu belirtiyor, kimi kadına karşı şiddet yasasından. Ülkecek şiddetin dibine vurduğumuz bir dönemde, bir taraftan keskin ayrışmalar, bir taraftan ittifaklara sunulan akıl almaz şartlar. Oy uğruna yıkılan kalıplaşmış politikalar.

Böyle olmaz demeye cesaret yok kimsede. Seçmenin kafası tam netleşti derken yapılan bir hamleyle hallaç pamuğuna dönüyor.

Bir taraftan ülkenin başında dönüp duran afetler zinciri, bir taraftan kısacık zamana sıkıştırılmaya çalışılan seçim çalışmaları. Vatandaşın söylediği bir cümle var ki yürekleri dağlıyor ‘’ koyun can derdinde kasap et derdinde’’ çok haklılar! Yaralarının sarılmasını bekliyorlar. Başlarını zar zor soktukları çadırların birde sel suları altında kalması şoku ile enkazdan çıkıp sel sularına kapılmış olmanın yüreklerinde, beyinlerinde ve bedenlerinde yaratmış olduğu ağır tahribat altındalar. Geçmesi belki mümkün ama uzun zamanlar alacak travmalar yaşıyorlar. Sadece afetlerle boğuşan vatandaşlar değil bu travmayı yaşayanlar, tüm Türkiye aynı travmanın yaratmış olduğu duygu durum bozukluğuna kaptırmış gidiyor. Kimileri hayatla bağları büyük ölçüde kopmuş yıkılan hayatlarını nasıl yeniden kuracaklarını düşünürken kaybettikleri yakınlarının acısına bile yanamıyor. Kimileri o acıları çekenlere kökten bir çare olamamanın acısıyla çaresizce üzülüyor.

Ülke ağır bir travma altında ezilirken siyasiler ne düşünüyor? Kimden ne kadar oy alabiliriz. Kimi saflarımıza katabiliriz. Seçmeni bize oy vermeye nasıl ikna edebiliriz!

Ülkecek hepimiz bu durumdan rahatsızız. Bizlerin koltuğa giden yolda bir basamak olarak kullanılması gerçekten deprem kadar, sel kadar acıtıyor yüreklerimizi. Üzülüyoruz, kızıyoruz, kırmak istemiyor, kırmak istemediğimiz yerden defalarca kırılıyoruz. Yapmayın bunu bize. Bizim yaralarımızı sarmak için gönülden gelin bize. Seçim için çalışmayın. Seçmen için çalışın! Vatandaşların mutlu olması için uğraşın. Türkiye’nin iyiliği, refahı, yeniden yapılanması için uğraşın. Hiçbir milli değeri oy uğruna riske atmayın! İnanın bana sizler seçim için değil yaraların bir an evvel sarılması için çalışırsanız biz bunu hiçbir şey yapmasanız da hissederiz ve siz hiçbir seçim çalışması yapmasanızda oy veririz.

Derya Özaba

Komşu Köyün Delisi